Czym jest masa upadłościowa i kto nią zarządza?

Jeśli rozważamy złożenie wniosku o upadłość konsumencką, musimy zdawać sobie sprawę z tego, że będzie ona skutkować utratą prawa do zarządzania własnym majątkiem. Rezultatem ogłoszenia upadłości jest przekształcenie majątku konsumenta w tak zwaną masę upadłościową.

Jak dochodzi do ogłoszenia upadłości?

W sytuacji, w której konsument nie potrafi sprostać swoim zobowiązaniom finansowym wynikającym z zadłużenia, może złożyć wniosek do sądu upadłościowego o wszczęcie postępowania upadłości konsumenckiej. Sąd po sprawdzeniu wniosku od strony formalnej i merytorycznej rozstrzyga o dalszym losie sprawy. Sąd może całkowicie oddłużyć konsumenta – co następuje jedynie w skrajnie trudnych przypadkach (konsument pozbawiony majątku i możliwości zarobkowych), lub może przychylić się do wniosku konsumenta. Po ogłoszeniu upadłości sąd wyznacza syndyka, który koordynuje dalszym tokiem postępowania. Rolą syndyka jest między innymi spieniężenie masy upadłościowej konsumenta.

Czym jest masa upadłości?

Masa upadłości to cały majątek osoby, która ogłosiła upadłość, a który jest przeznaczony do zaspokojenia wierzycieli. Masą upadłości zarządza syndyk. W skład masy upadłości wchodzą wszystkie aktywa upadłego konsumenta, które posiada w dniu ogłoszenia upadłości, ale również te, które zostały przez niego nabyte w trakcie postępowania upadłościowego i które mogą zostać spieniężone przez syndyka, a tym samym pomogą spłacić wierzycieli.

Czy ogłaszając upadłość pozbawiamy się dorobku życia?

Według ustawy pewna grupa składników majątkowych nie wchodził w skład masy upadłości. Oznacza to, że są one na mocy prawa z niej wyłączone, w wyniku czego zachowujemy możliwość rozporządzania pewnymi składnikami własnego majątku. Co zatem nie wchodzi w skład masy upadłości?

• przedmioty i urządzenia domowe niezbędne dla dłużnika i jego domowników, w szczególności takie jak lodówka, pralka, odkurzacz, łóżka, stół i krzesła itd. chyba że są to przedmioty, których wartość znacznie przekracza przeciętną wartość nowych przedmiotów danego rodzaju;
• pościel, bielizna i ubranie codzienne, a także ubranie niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu;
• zapasy żywności i opału niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny na okres jednego miesiąca;
• narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika z wyłączeniem pojazdów mechanicznych;
• przedmioty niezbędne do nauki, papiery osobiste, odznaczenia, przedmioty codziennego użytku;
• wynagrodzenie za pracę upadłego w części niepodlegającej zajęciu (kwota stanowiąca połowę wynagrodzenia upadłego, która musi mu pozostać – nie mniej niż minimalne wynagrodzenie za pracę);
• sumy przyznane przez Skarb Państwa na specjalne cele (w szczególności stypendia, wsparcia), chyba że wierzytelność egzekwowana powstała w związku z urzeczywistnieniem tych celów albo z tytułu obowiązku alimentacyjnego;
• kwota uzyskana z tytułu realizacji zastawu rejestrowego lub hipoteki, jeżeli upadły pełnił funkcję administratora zastawu lub hipoteki, w części przypadającej zgodnie z umową powołującą administratora pozostałym wierzycielom;
• środki pieniężne znajdujące się na rachunku będącym przedmiotem blokady rachunku podmiotu kwalifikowanego.

Jak widać, nie wszystko wchodzi w skład masy upadłości, a do dyspozycji upadłego przyznane zostają środki gwarantujące przeżycie na poziomie minimalnym. Jeśli konsument i jego rodzina przywykli do życia na nieco wyższym poziomie, sytuacja ogłoszenia upadłości może być wyjątkowo trudna do zaakceptowania. Warto zastanowić się przed ogłoszeniem upadłości, czy nie jesteśmy w stanie spłacić naszych zobowiązań (pożyczek online, kredytów gotówkowych) samodzielnie w porozumieniu z wierzycielami.